Kamil Koç Turizmin değerli bir yolcusu olarak 1552626 sefer nolu otobüsle birlikte ilerlemekteyim. Zonguldak'tan İstanbul'a doğru yol alıyorum. Mutsuzum. Savaşlar, kıtlıklar var, başka gezegenlerde yaşam arayan insanlar, Shell'in karaya oturmuş petrol platformunu kurtarmaya çalışmaktan bitap düşmüş işçiler var...
Uç vermiş sivilce suretindeki mutsuzluğumun kaynağı bunlar değil, Zonguldak'ta 1 gün geçirmiş olmamdır. Çatalağzı beldesini görmüş olmam. Şehrin göbeğindeki 3 kömürle çalışan termik santralin ortasındaki okuldan eve dönen çocukları duyan kulaklarım, stockholm sendromu geçiren bir anne gibi beni toz maskesi arayışlarına sevk etti. Bu arayışlar elbette yanımdaki maden mühendisi Kadir abiyi duymamı engelleyemedi." Haydi iç de, bir çay daha koyayım".
Zonguldak'ın her şeyi kömür, futbol takımı Kömür Spor, hediyelik eşyalar kömürlü, insanların ciğerleri kömürden...
Türkiye'deki 4 çocuk kanser hastanesinden biri Zonguldak'ta. Mutsuz olmak için daha fazla bilgi vermem lazım gelirse, haberleşelim. Skype: resitelcin
Yıl 1948, ilk termik santral inşa edilmiş, 300 MW kurulu gücünde, kocaman tesis, sosyal konutlar inşa edilmiş, okullar, sağlık ocağı. Kömür tozu beraberinde refah getirmiş, götürdükleri henüz ortada yok. Ardından Eren Holding kömür çıkarmak için arsa satın almaya başlamış, çok kömür çıkmış olsa gerek kömürle çalışan termik santral yapmak istemiş. 10 bin kişiye iş kapısı demişler, kömürümüz değerlenecek demişler, yeni okullar, projeler demişler, demişler de demişler. Sonuç: Çoğu asgari ücretle çalışan 417 işçi, aynı mahallede bir zamanlar top koşturmuş, ip atlamış onlarca ölü, kanserden. Sera gazı emisyonları da neymiş, dur daha oraya çok var.
Çatalağzı 10 bin nüfusluk bir kasaba imiş yani 5 yıl önce, şimdi 8 bin. Göçebelik bir anadolu geleneği ama bu öyle değil, arsasını termik santral için satanlar göçüyor birer birer, geriye kalanlar için kömür dolu mutlu yıllar diliyor yılbaşında Noel Baba veya hiç uğramıyor, kafasına göre herkes.
Bütün bunlar, ilçenin ortasına 3 tane santral yapılmış olmasını değiştirmiyor. Ölümler, şehirdeki kara mutsuzluk bulutları bile değiştirmiyor kar hırsı bürümüş enerji şirketlerinin yeni santral planlarını.
Her şeye rağmen çok güzel şeyler yaratmaya programlı insanoğlu umutlanıyor, yıllar önce 10 kişiyle yapılan Çed bilgilendirme toplantıları artık yapılamıyor. Ellerinde avuçlarında ne kadar acılı kömür varsa döküyor ortaya Zonguldaklılar, daha başka felaket istemiyorlar.
Artık yeter.
Aha bu da kanıtı, termik santral istemeyen Zonguldaklılar bir araya geldi, Yaşanabilir Zonguldak Platformunu kurarak ilk toplantısını yaptı. Yer: Zonguldak, Kilimli Belediyesi sosyal tesisi
Olur da yolunuz Zonguldak'a düşerse hele ki kış vakti ise yanınıza mutlaka toz/gaz maskesi alın ya da daha başka termik santral istemeyen Zonguldaklıların sesine ses katın, mücadelelerine omuz olun.
Kelimelerime aracı olan parmaklarımdan aldığım izinle sizin için Zonguldaklı emekli öğretmen Remzi Demirci'den geliyor: Seni hep özlemiştir terk edip giden, şirin Çatalağzı.
Görüşücez
Reşit Elçin, 28 Şubat 2013
http://akansuyuyakala.blogspot.com